Review
Možda bi se najslikovitije moglo reći da je ovo jedan ’veoma mirisan TV film’, imajući u vidu silne delicije koje vas nekih devedesetak minuta, koliko sam film traje, prosto bombarduju sa ekrana.
U pitanju je adaptacija istoimenog autobiografskog romana britanskog kuvara i novinara Najdžela Slejtera. Ovaj bildungsfilm prati odrastanje glavnog junaka, počev od njegovog neobičnog dječaštva, oličenog u žudnji za svježe pripremljenom hranom (brižna, ali pomalo paranoična majka vjerovala je isključivo konzervisanim proizvodima), preko suočavanja sa gubitkom osobe koju je najviše volio, pa do odnosa sa autoritarnim ocem i pomajkom, s kojom će se upustiti u svojevrsni kulinarski duel u namjeri da, kroz potragu za najboljim receptom za slasnu pitu od limuna, pokuša da povrati/stekne očevu ljubav. Veoma emotivan film, na momente dirljiv, na momente duhovit. I kao u svakoj kuhinji, naći će se tu i soli i šećera.
Odlična režija, kvalitetna fotografija, zanimljiv scenario (isti scenarista potpisuje i „Bilija Eliota“, pa ne čudi i neka slična atmosfera s pomenutim filmom), sjajna glumačka postava, predvođena neponovljivom Helenom Bonam Karter u ulozi maćehe, pa šta čovjek više da poželi u ovim toplim julskim danima.
