Review
– Impresivna estetika i arhitektura scenskog uprizorenja, što je i bilo očekivano od vizionarskog talenta Deni Vilnea
– Izvanredan fotografski realizam u funkciji metaforičkog prikaza pustinje kao mesta početka razvoja identiteta i parapsiholoških moći mladog vojvode Pola Atreida kroz epizode vizija budućnosti
– Odličan kasting glumaca
– Sjajna orijentalno onirička muzika Hans Cimera koja poprima epske razmere u grandioznim scenama leta svemirskih letelica paralelno sa nevidljivim prostorima magijskog uma glavnih aktera
– Još jedna potvrda funkcionalne ekspresivnosti kao prepoznatljivog Vilneovog stila već definisanog u “Dolasku” i “Blejdraneru 2049”
– Narativno razvučen film, svi događaji su mogli biti predstavljeni u kraćoj vremenskoj formi čime bi se kvalitativno dobilo na ekonomičnosti i boljem ritmu priče
– Bez obzira što osnovni ton filma nije akcentiran na većoj brutalnosti i realističnosti akcionih scena, koreografija borbi je mogla da bude zanimljivija i efektnija
– Pojedine scene predugo traju, nisu zaokružene, ne usmeravaju tok priče, nepotrebne su, i osim svog doprinosa glomaznosti priče, mogu se pripisati raskošnom rediteljskom kapricu
– Ceo film deluje kao jedan namerno predugačak uvod sastavljen od niza prolog-scena kao pripreme gledaoca za najavljeni nastavak u kome bi se mogla očekivati dinamičnija razrada priče
– Pored namere Vilnea da na ovakav način vizuelizuje i struktuira priču koja je, generalno, vrlo dobro ostvarenje sineastičke zamisli, “Dini” nedostaje više dramaturške kohezivnosti