Fan (2016)

Review

Gaurav Čandna je ceo svoj život posvetio prateći fan karijeru popularnog glumca Arjan Kana, do te mere da je ta opsednust Gaurava učinila pravim Arjanovim dvojnikom. To je omogućilo Gauravu da svake godine u svom mestu pobedi na takmičenju za najbolju imitaciju određene ličnosti iz javnog života. Međutim, Gaurav se time ne zadovoljava, i uz podršku svojih roditelja, odlučuje da otputuje do Mumbajija kako bi lično čestitao Arjanu rođendan. Nakon incidenta, u kome je Gaurav oteo Sid Kapura, novu glumačku zvezdu, primoravši ga, uz primenu sile, javno kaže da je Arjan najbolji glumac svih vremena, Gaurav biva priveden od policije i brutalno maltretiran. Njegova frustracija se dodatno pojačava saznanjem da je to bila direktna Arjanova naredba. Od tog trenutka Gaurav postaje najveći Arjanov neprijatelj i na isti način na koji je celog života bio fan, sada postaje Arjanov najveći progonitelj.

“FAN” spada u još jedno od zanimljivijih ostvarenja koja dolaze iz Bolivudske kuhinje i na umešan način komuniciraju sa publikom iz potpuno različitih kulturoloških podneblja. Treba se podsetiti da je indijska kinematografija, uz Holivud, kvantitavno gledano jedna od najplodnijih na svetu. Pored posebnosti svojstvenih čisto indijskim tradicionalnim žanrovima, mnogi indijski filmovi se ciljano snimaju da bi bili razumljivi i na drugim filmskim tržištima. I “FAN” spada u ovu kategoriju, pre svega što se tiče odlične psihološke studije odnosa između, slobodno se može reći, patoloških fanova i mega popularnih ličnosti. Posebno je interesantno što ulogu fana i fiktivnog popularnog glumca paralelno tumaci Šah Ruk Kan, jedna od najvećih i najkomercijalnijih glumačkih zvezdi Bolivuda. Impozantan je podatak da Šah Ruk Kan spada među 5 najbogatijih glumaca na svetu, uz još neke holivudske zvezde. Dobar deo Kanovih filmova još uvek nije distribuiran na anglosaksonsko filmsko tržište tako da ostaje samo nagadanje, na osnovu onoga što je medunarodna publika mogla da pogleda do sada, koliki je stvarno njegov znacaj kako za Bolivud tako i na širem internacionalnom nivou.

Gledajuci Šah Ruk Kana sa kakvom lakoćom transformiše likove Gaurava i Arje (sve pohvale i departmanu za šminku na izuzetnoj uverljivosti Arje glumca i Arje Mlađeg, kako, inace, sebe naziva Gaurav), već govori da Kan ne nosi samo epitet megapopularnog, nego i da je reč o jednom ozbiljnom i kredibilnom glumcu. U izvesnom smislu, kao da kroz ove 2 filmske uloge gledaoci istovremeno percepiraju i Kanovu treću ulogu, odnosnu njegovu popularnost u stvarnom životu i sve njegove teškoće koje su sakrivene od očiju šire javnosti.

Takođe se primećuje da “FAN” nastoji da sve vreme koketira sa žanrom drame, akcije i trilera što u nekim trenucima priču gura izvan glavnog koloseka i daje joj i više nego potreban komičan ton što razvodnjava scenario i čini ga burlesknim. Ali, na začudno vešt način, ritam filma sve ove nekoherentnosti drži na okupu tako da one čine jednu čvrstu celinu koja ne frustrira gledaoce. Na jednoj strani je delimično akcioni film po uzoru na najbolje holivudske formule, a na drugoj strani stoji ozbiljna psihološka drama o ljudskoj destruktivnoj opsesiji kao posebna tematska linija. Dramaturški pristup bi, u ovom delu, mogao da se uporedi sa aspiracijama Ruperta Papkina iz “Kralja Komedije” (The King of Comedy), Martina Skorsesea. U Skorseseovom filmu, Robert De Niro maestralno tumaci opsesivnog fana jednog popularnog komicara koga glumi stvarni komicar. U pitanju je Džeri Luis koji je 50-ih godina zajedno sa Din Martinom činio najpopularniji komičarski par Holivuda.

Ako zanemarimo akcioni deo filma i njegova nastojanja da na sveobuhvatan nacin zadovolji ukuse šire publike, ipak ostaje da je najvredniji deo filma, upravo, preokret u kome Gaurav zbog prilicne fizičke sličnosti sa Arjanom preuzima deo njegovog privatnog života kako bi ga diskreditovao i osvetio mu se. Tokom razvoja dramatičnih događaja, razvija se i posebna empatija prema Gauravu kao negativnom junaku, i to mnogo više nego u prethodnom delu filma gde ga upoznajemo kao vatrenog fana, pa čak, i kao lakoumnu osobu koja nije sposobna za podmukle radnje. U ovom slučaju, odnos izmedu Gaurava i Arjana je prikazan kao odnos deteta koje biva odbačeno u trentku prvog susreta sa svojim roditeljem što doprinosi boljem razumevanju same ličnosti Gaurava koliko god njegova opsesija bila iracionalna.

U svakom slučaju, ovo bolivudsko ostvarenje zavređuje pažnju šireg auditorijuma, kako onog koji je željan upoznavanja sa nekim novim tendencijama drugih kinematografija, tako i onog koje želi da pogleda samo još jedan dobar film. “FAN”, svakako, to i jeste.